Betekenis: Zero Trust

Wat is Zero Trust?

Zero Trust (Zero-Vertrouwen) is een beveiligingsmodel dat sterk afwijkt van traditionele beveiligingsbenaderingen. In plaats van te vertrouwen op een verdedigingslinie rondom het netwerk, gaat Zero Trust ervan uit dat geen enkel deel van het netwerk of de digitale omgeving inherent veilig is. Het idee is om elke interactie, zelfs vanaf binnen het netwerk, te behandelen alsof het afkomstig is van een onbekende en potentieel kwaadaardige bron.

Belangrijke principes van Zero Trust zijn onder andere:

* Geen Vertrouwen, Altijd Verifiëren: In een Zero Trust-model wordt geen enkele gebruiker, applicatie of apparaat automatisch vertrouwd. Elke entiteit moet zich altijd verifiëren, ongeacht waar deze zich binnen of buiten het netwerk bevindt.

* Minimale Rechten: Toegangsrechten worden tot een minimum beperkt en worden strikt toegewezen op basis van de specifieke behoeften van een gebruiker of systeem. Dit minimaliseert het risico in geval van een compromis.

* Continue Monitoring: Het netwerk wordt voortdurend gemonitord op verdachte activiteiten. Als een afwijking van het normale patroon wordt gedetecteerd, kan er onmiddellijk actie worden ondernomen.

* Segmentatie: Het netwerk wordt opgedeeld in kleinere segmenten, wat de verspreiding van een aanval beperkt als deze zich voordoet.

* Encryptie: Het gebruik van versleuteling is essentieel om ervoor te zorgen dat zelfs als gegevens worden onderschept, ze niet leesbaar zijn voor ongeautoriseerde partijen.

Zero Trust is ontstaan als reactie op de groeiende dreiging van cyberaanvallen en het besef dat traditionele modellen voor netwerkbeveiliging kwetsbaarheden vertonen. Door te werken vanuit het uitgangspunt dat niets automatisch kan worden vertrouwd, streeft Zero Trust naar een meer veerkrachtige en adaptieve benadering van beveiliging in een steeds evoluerend digitaal landschap. Organisaties implementeren vaak Zero Trust-frameworks om hun gegevens en systemen te beschermen tegen geavanceerde en doelgerichte cyberdreigingen.